Biz siyaseti yanlış düşünüyoruz.
Din ile Türklük ve değerlerimizle aynı yerde tutuyoruz.
Kendi fikirlerimizi, ideallerimizi, düşüncelerimizi, hedeflerimizi, değerlerimizi de bunlardan biri ile konumlandırıp, eşleştiriyoruz.
Ya da bunların savunucularının siyasetçiler olduğunu zannediyoruz.
Kürtler sadece filanca partiden olur...
Türk Milliyetçileri filanca partide...
İslamcılar, dindarlar, aleviler... her birine bir elbise giydiriyoruz.
Halbuki durum böyle değil... Siyaset kişilerin kendileri ve yandaşlarının menfaatlerini, koruma mücadelesi olmuş.
Bizlerin taşradaki siyasete bakışı ile tepedekilerin bakışı aynı değil...
Samimiyetleri de aynı değil. Eğer taşradaki birinin samimiyetinin yüzde biri onlarda olsa, ülke bu halde olmaz, çoktan geçerdik muasır medeniyeti...
Biraz da duygusal bakıyoruz olaya...
Zıt kutupların birbirleri ile ittifak etmelerine kızıyoruz mesela...
Kim kendi çıkarına gelir ise onunla birlik olur. Bu da gayet normaldir. Bize göre doğru değilse de kendi mantığı içinde yanlış değildir.
Kimlerin kimlerle ittifak içinde olduğunu, bu günün tam karşıtlarının yarın kolkola olabileceklerini söylemeye gerek yok... Birbirleri ile ittifak yapmayacaklarına bir garanti yok...
Kendi partimiz, kendimize aykırı bir şey yaptığında hemen kılıf arama, yanlışı örtbas etmeye kalkıyoruz...
Partisinin adı Adalet oluyor, hükümet kuruyor ama adalet ile hiç ilgisi yok... Üstelik tam tersi, adaletsizlik yapıyor, kanun-kural tanımıyor, hukuku çiğneyebiliyor...
Adam halkların kardeşliği diyor ama terör destekçiliği yapıyor alenen... Özgürlük diyor, kılık kıyafetle özgür düşünüldüğünü sanıyor.
Bu ülkeyi kalkındıracağım diye geliyor, gavura bağımlı hale getiriyor, satıp-savmadık yer kalmıyor, ekonomi dibe vuruyor, ülkenin parasının yandaşlarından kalanıyla bir şeyler yapıyor...
Dindarlık söylemleri ile geliyor, dine gavurun veremeyeceği kadar büyük zarar veriyor...
Dün kıçında donu yokken, bakıyorsun dünyanın en zengin 6 liderinin içine giriyor...
Uzatmak mümkün de gerek yok...
Mesela neden Türk Milliyetçiğini davası edinmiş STK'lara, siyasi partiler kadar rağbet olmuyor? Çünkü para dağıtmıyor, iş vermiyor, bir de fedakarlık istiyor üstelik... Dava ise al sana dava...!, Samimiyet ise al sana samimiyet...!
Biz siyaseti yanlış düşünüyoruz...
Bir çok kişinin fikir-düşünce, Türklük, dindarlık, dava ile filan bir ilgisi yok... Kendinin ve ailesinin daha iyi yaşaması için partici oluyor... Siyasetin yeni adı; yalan, dolan, kandırmaca olmuş... Hal böyleyken bunlar belki de doğrusunu yapıyorlar, tepedekilerin koyduğu kurala göre oynuyorlar oyunu, bilmiyorum...
Ama şurası kesin ki;
Siyaset için kimsenin birbirini kırmasına, darılmasına, düşman gözlerle bakmasına gerek yok...
Din ile Türklük ve değerlerimizle aynı yerde tutuyoruz.
Kendi fikirlerimizi, ideallerimizi, düşüncelerimizi, hedeflerimizi, değerlerimizi de bunlardan biri ile konumlandırıp, eşleştiriyoruz.
Ya da bunların savunucularının siyasetçiler olduğunu zannediyoruz.
Kürtler sadece filanca partiden olur...
Türk Milliyetçileri filanca partide...
İslamcılar, dindarlar, aleviler... her birine bir elbise giydiriyoruz.
Halbuki durum böyle değil... Siyaset kişilerin kendileri ve yandaşlarının menfaatlerini, koruma mücadelesi olmuş.
Bizlerin taşradaki siyasete bakışı ile tepedekilerin bakışı aynı değil...
Samimiyetleri de aynı değil. Eğer taşradaki birinin samimiyetinin yüzde biri onlarda olsa, ülke bu halde olmaz, çoktan geçerdik muasır medeniyeti...
Biraz da duygusal bakıyoruz olaya...
Zıt kutupların birbirleri ile ittifak etmelerine kızıyoruz mesela...
Kim kendi çıkarına gelir ise onunla birlik olur. Bu da gayet normaldir. Bize göre doğru değilse de kendi mantığı içinde yanlış değildir.
Kimlerin kimlerle ittifak içinde olduğunu, bu günün tam karşıtlarının yarın kolkola olabileceklerini söylemeye gerek yok... Birbirleri ile ittifak yapmayacaklarına bir garanti yok...
Kendi partimiz, kendimize aykırı bir şey yaptığında hemen kılıf arama, yanlışı örtbas etmeye kalkıyoruz...
Partisinin adı Adalet oluyor, hükümet kuruyor ama adalet ile hiç ilgisi yok... Üstelik tam tersi, adaletsizlik yapıyor, kanun-kural tanımıyor, hukuku çiğneyebiliyor...
Adam halkların kardeşliği diyor ama terör destekçiliği yapıyor alenen... Özgürlük diyor, kılık kıyafetle özgür düşünüldüğünü sanıyor.
Bu ülkeyi kalkındıracağım diye geliyor, gavura bağımlı hale getiriyor, satıp-savmadık yer kalmıyor, ekonomi dibe vuruyor, ülkenin parasının yandaşlarından kalanıyla bir şeyler yapıyor...
Dindarlık söylemleri ile geliyor, dine gavurun veremeyeceği kadar büyük zarar veriyor...
Dün kıçında donu yokken, bakıyorsun dünyanın en zengin 6 liderinin içine giriyor...
Uzatmak mümkün de gerek yok...
Mesela neden Türk Milliyetçiğini davası edinmiş STK'lara, siyasi partiler kadar rağbet olmuyor? Çünkü para dağıtmıyor, iş vermiyor, bir de fedakarlık istiyor üstelik... Dava ise al sana dava...!, Samimiyet ise al sana samimiyet...!
Biz siyaseti yanlış düşünüyoruz...
Bir çok kişinin fikir-düşünce, Türklük, dindarlık, dava ile filan bir ilgisi yok... Kendinin ve ailesinin daha iyi yaşaması için partici oluyor... Siyasetin yeni adı; yalan, dolan, kandırmaca olmuş... Hal böyleyken bunlar belki de doğrusunu yapıyorlar, tepedekilerin koyduğu kurala göre oynuyorlar oyunu, bilmiyorum...
Ama şurası kesin ki;
Siyaset için kimsenin birbirini kırmasına, darılmasına, düşman gözlerle bakmasına gerek yok...
