Kadın

Yuvadaki kokunun çiçeğidir kadın
Sevgi ile kucak açar hep adım adım
Annedir, eştir, dişi kuştur adın
Bazı zalim yürekte mazlumdur kadın.

Evin aşçısı, temizlikçisi bulaşıkçısısın
Çocuklara öğretmen ve de dadısın
Doktorsun, hemşiresin bir bakışta anlarsın
Dudaklarda derece ateştir kadın.

Eştir, aştır, terzidir, ular yamayı
Bir bakışta anlar, bırak sormayı
İçinde taşır hep, tasa, kaygıyı
Dili susar gözüyle anlatır kadın.

Bir gün için değil, her gün işçidir
Sevecen yavrulara bazen dişçidir
Sadıktır, panter gibi gözü eşçidir
Yuvanın navigasyonu yönüdür kadın.

Evlilik gemisinde deniz dalgalı
Bakışlar fırtına saçlar rüzgarlı
Üzmeyin, oluverir yağmurlu karlı
Gözünden indirir yağmuru kadın.

Sabahtan akşama kadar eli havada
Söylenir eder de, dili duada
Zulmedilen vardır acı vedada
Zalimin elinde oyuncak kadın.

Dağda, tarla, bahçede kara sabandır
İlden, elden, köyden gelen yabandır
Buğdayı un edip, ekmek yapandır
Kuru dallarda açan çiçektir kadın.

Adı var, umudu var, yabana atma
Üç kuruşa sabiyi yobaza satma
Bu büyük vebali boynuna takma
Allahın, Resulün emanetidir kadın.

Erkeğin kaburgasından kadın deyip de
Böbürlenme, hor görme boyun eğipte
En kırılgan kemikten büründü ete
Unutma kalbin cigerin kafesidir kadın.

Ellerinde kekik, sinesinde gül kokan
Anaların yetiştirdiği evlatlarla korunur vatan
Ana, kadın, sevda yürekte yatan
Yuvanın temeli çatısı kadın.