KAYSERİ'nin Yeşilhisar ilçesinde 57 yaşındaki emekli astsubay Veysel Onaç, yatağa bağımlı felçli babası Haydar Onaç'a (86) 6 yıldır gözü gibi bakıyor. Onaç, "Gönüllü baktığım için zorlanmıyorum. Hastaya bakmak zor iştir; ama gönüllü olduktan sonra hiçbir şey zor gelmez" dedi. Yeşilhisar ilçesi Soğanlı Mahallesi'nde yaşayan, 3 çocuk sahibi emekli astsubay Veysel Onaç'ın babası Haydar Onaç, 2019 yılında beyin kanaması sonucu felç geçirdi. Tedaviler sonrası sonrasında sağlığına kavuşamayan Haydar Onaç, yatağa bağımlı hale geldi. Evinde yalnız yaşayan Onaç'ın bakımını oğlu Veysel Onaç üstlendi. Her sabah kendi evinden babasının evine giden Veysel, tüm gününü onun bakımıyla geçiriyor. Babası uyuyunca kendi evine giden Haydar Onaç, bu süreci 6 yıldır devam ettiriyor. 'BABA BAŞKA BİR ŞEY'Veysel Onaç, "Babam bir beyin kanaması geçirdi ve o günden beri yatalak. İlk başta insan bazı şeyleri kaldırmakta zorlanıyor, çünkü daha önce yaşamadığınız için çok farklı duygular yaşıyorsunuz. Allah kimsenin başına vermesin. Sabah, öğle ve akşam olmak üzere mutlaka babamı kaldırır, yatırır, altını ve üstünü değiştiririm. Bu, günlük en az 3-4 saatimi alıyor ama bir yere gitmiş olsam bile mutlaka birkaç kez uğrarım. Sabah ilk işim babamın bakımını yapmak olur. Yarım rafadan yumurtasını yediririm. Aynı şekilde öğle ve akşam da bakımlarını yaparım. Akşam babam uyuduktan sonra ben de evdeki işlerimi hallederim. Elbette benim de çoluğum çocuğum, işim gücüm var ama baba başka bir şey" dedi. 'O BENİM HER ŞEYİM'Onaç, "İnsanın yaptığı işte kendisiyle barışık olması gerekiyor. Babama baktığım için mi bu huzuru hissediyorum yoksa onun duası mı bilmiyorum; ama ben kendimi huzurlu hissediyorum. Elbette eksiklerimiz, kusurlarımız vardır; Rabbim affetsin. Ama elimden geldiğince onu üzmeden, kırmadan, yormadan bakmaya çalışıyorum. Allah onu başımızdan eksik etmesin. O benim ekmeğim, aşım, bereketim, işim, kazancım, her şeyim" diye konuştu. 'PARA, MAL, SERVET İÇİN KİMSEYE BAKILMAZ'Üç kardeş olduklarını ve babasının bakımını kendisinin üstlendiğini aktaran Veysel Onaç, "Hepimiz köydeyiz ama diğer kardeşlerimin işleri yoğun. Babam bana alıştığı için başkasına da baktırmak istemiyor. Böyle geldik, böyle gidiyoruz. İnsan samimi ve gönüllü olduktan sonra zor olan hiçbir şey yoktur. Ben asker emeklisiyim, bizim için zorluk diye bir şey yok. Gönüllü baktığım için zorlanmıyorum. Hastaya bakmak zor iştir; ama gönüllü olduktan sonra hiçbir şey zor gelmez. Para, mal, servet için kimseye bakılmaz. Gönlünüzden gelmeli, içten davranmalısınız. Yoksa parayla yapılan bu işler benim açımdan yarımdır. Onlar bereketimizdir, kazancımızdır. Azıcık inancınız varsa yolda kalmazsınız. Benim arabam yolda kalmaz" dedi.
