SİVAS'ta, memur emeklisi Metin Karaçoban (80), 1978 yılından itibaren başladığı günlük tutma işini tutku haline getirdi. 46 yıldır, dünyada, Türkiye'de ve kendi çevresinde olup bitenleri gün gün yazmaya başladı. Günlük tutma alışkanlığını halin aralıksız devam ettiren Karaçoban, "Yazı yazmayı çok seviyorum. Söz bitiyor, yazı kalıyor. Başlangıçta yazarken sıkılıyordum ama seneler geçtikçe bu bende tiryakilik haline geldi" dedi.Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü (TİGEM) Ulaş İlçe Tarım İşletmesi'nden emekli olan 4 çocuk sahibi Metin Karaçoban, çalışma hayatı döneminde 34 yaşındayken günlük tutmaya karar verdi. Ajanda temin eden Karaçoban, gün gün dünyada ve çevresinde yaşanan olayları kısa notlar halinde yazmaya başladı. Başlangıçta zorlansa da zaman içerisinde bunu düzenli bir alışkanlık haline getirdi. Çalıştığı iş yerinden 1995 yılında emekli olduktan sonra da yazma alışkanlığını devam ettirdi. Yaz aylarında Ulaş ilçesinde, kışın ise Sivas kent merkezinde yaşayan Karaçoban, 46 yıldır günlük yaşantısındaki olayları günlük olarak defterine kaydediyor.Günlük tutma alışkanlığına ağabeyi Tekin Karaçoban'ı örnek alarak başladığını belirten Metin Karaçoban, "Yazı yazmayı çok seviyorum. Söz bitiyor yazı kalıyor. Bu amaçla yola çıktım. Ağabeyim de tutuyordu. Ondan esinlendim. Her gün akşam yazmaya başladım. Başlangıçta sıkılıyordum ama seneler geçtikçe bu bende tiryakilik haline geldi. Şimdi akşam saat 22.00-23.00 olduğu zaman mutlaka defterim hazırdır. O günlük olayları, eğer varsa büyük dünya olayları, yoksa günlük aile içindeki yaşantıları, ölenleri, kalanları, günlük olarak yazmaktan büyük zevk alıyorum. Bunu herkese tavsiye ediyorum. Günlük tutmaya yaşça geç başladım. Keşke ortaokul, lise yıllarında başlasaydım" ifadelerini kullandı.'OKUYUNCA GEÇMİŞİME DÖNÜYORUM'Günlükler sayesinde kendisinin de geçmişe nostalji yaptığını ifade eden Karaçoban, "Bazen eski yazdıklarıma bakıp, geçmişime dönüyorum. Mesela annemle ilgili yazdıklarımı okunca sanki o yıla dönmüş gibi oluyorum. Geçmişten bugüne aldığım maaşları, harcamaları, her şeyi yazmışım. Bugün de olan biteni yazmaya devam ediyorum. Çocuklarım ve torunlarıma da bu alışkanlığı kazandırmak istedim ama bir türlü bunu başaramadım. Yıl bitiminde hemen ertesi yılın ajandasını bulmak için kitapçıları gezerim, temin etmeye çalışırım. Bir günü bile atlamak istemem" diye konuştu.'YARDIM İSTEYENLER OLUYOR'Tuttuğu günlüklerin, geçmişle ilgili bilgi almak isteyenlere de yardımcı olduğunu belirten Karaçoban, "Geçmişle ilgili bilgiler lazım olduğunda benden yardım isteyenler oluyor. Mesela mezar taşı yapılmadığı için babasının ölüm tarihini unutanlar oluyor. Özellikle Ulaş ilçesinde kaldığım dönemde hemen hemen her cenazeye katılırdım. O cenazelerle ilgili bilgileri mutlaka yazardım. Bilgi soranlara günlüklere bakıp, yardım ediyorum. Dünyada yaşanan olaylar, depremler, futbol şampiyonlukları, milli takımın maçları, alınan sonuçlar, başarı, başarısızlıklar hepsini yazıyorum. Geçmişe dönüm baktığımda iyi günlerimiz olmuş, kötü günlerimiz olmuş, hepsini not almışım. Gurur duyduğum, üzüldüğüm olaylar var. Bazen üzüldüğüm olayları tekrar okuduğumda 'Değmezmiş' diyorum. Günlük tutmaya başladığımdan bugüne kadar atladığım hiçbir gün olmadı. Bazen yanımda defter olmazsa kağıtlara not yazıp, sonra deftere geçiriyorum. Eskiden mektuplar, kartpostallar vardı ve bunlar saklanırdı. Bunlar çok güzeldi. Şimdi ise cep telefonları ile bir alo diyorlar, olay bitiyor. Ama ben yazmaya devam edeceğim" ifadelerini kullandı.
