O zaman
Ne güzeldi, yemyeşildi Karaman Toprak damlı evler olduğu zaman Bilirdim ayvaların açacağını Gelinciklerin başı dikti o zaman Kuşlar cıvıl cıvıl öter uçardı Gece ışık sönmeyince soran komşular vardı Bi
Ne güzeldi, yemyeşildi Karaman
Toprak damlı evler olduğu zaman
Bilirdim ayvaların açacağını
Gelinciklerin başı dikti o zaman
Kuşlar cıvıl cıvıl öter uçardı
Gece ışık sönmeyince soran komşular vardı
Bir yarası olan çare arardı
Gönüllere çare çoktu o zaman
Şimdi herkes yabancı, beton binalar
Katılaşmış yürekler kim kimi anlar
Dostun dosta sarılıp dediği canlar
Aldatmaca olmuş yorgun Karaman.
Kerpiç duvarlarım toprak damlarım
Toprağa değmiyor bak ayaklarım
Anılar uçuşuyor nasıl saklarım
O mahsun duruşun, kırgın Karaman.
Sanayi şehri oldu göç üstüne göç
Karışmış keşmekeşe doğru dostu seç
İnsanlar İnsanları dinlemiyor geç.
Sıkıntıyla başbaşa kalmış Karaman...