Karaman'da sonbahar
Artık son bahar geldi
Artık son bahar geldi...
Karaman'ı hayal ediyorum, çoktan koca çınarlar sermiş altına altın rengi yapraklarını...
Sincaplara ikramlık, düşen palamutlar yerlerde...
Elmalar olduğu gibi indirmiş kızıla çalan yaprakları...
Sırıtıp kalan unutulmuş elma, saksağanların çığlık çığlık kapıştığı..
Derin uyku için hazırlanıyor ağaç gövdeleri, elmanın çırpı olmuş dalları, derin uykusunda
Budama gününü bekleyecek...
İnsanların uzayan kış gecelerine hazırlığı...
Sabahlar sisli... Kırağı düşüyor yer yer,
Sonbahar gelmiş Karaman'a!
Kuşlar tombul tombul yuvaya bir kaç kuru ot daha..!
Uzatın ellerinizi, Karadağ'a kar düşüyor...
Şunu unutmayın sadece, kimsesiz kalan yürekler üşüyor...
Unutmayın soğuk kış gecelerinde, yalnız, kimsesizlere hissettirmeyin kimsesizliklerini...
Çıtır çıtır yanan sobadaki odun, fırınında patates...
Paylaşmayı bilin...
Şunu unutmayın; sizin gibi sıcacık yuvasında değildir herkes...
Karaman'a son bahar geliyor, kış yaklaşıyor...
İnsanlar iyilikle, sevgiyle kucaklaşsın..
Yoksa; insanlık bizden uzaklaşıyor...