Kara duvak

Yasları giydirdiler çocuklara maskaraya çevirdiler Onlar melek, onlar emanet, yüzlerini kara duvakla örttüler Kirlettiler çocukluğu kapkara Bastırdılar bu çığlığı dipsiz zindanlara

Yasları giydirdiler çocuklara maskaraya çevirdiler
Onlar melek, onlar emanet, yüzlerini kara duvakla örttüler
Kirlettiler çocukluğu kapkara
Bastırdılar bu çığlığı dipsiz zindanlara.
Oyuncağını kırdılar, kalbi ise paramparça!
Kara duvak giydirdiler çocuklara kapkara.

Türedi şerefsizler kanser gibi sardılar
Bütün uzuvları igrençliğin ötesine daldılar
Çocuk gelin diye aldılar!
Şerefsiz babayı paraya boğdular
Kara duvak giydirdiler çocukluğa zindan gibi kapkara.

Edep yok haya yok ar yok
Çekin kirli ellerinizi sizi temizleyecek hiç bir çare yok!
Kanser dedim ya onun çaresi var misali
Ama şerefsizlerin ahirette yeri yok bir tek emsali.

O narin inci taneleri, onlar anne babanın bir taneleri
Bir baktım kara basan ne anne annelikte ne baba babalıkta
Rabbimin emanetine hıyanet
Sizin gibi şerefsizlere sadece duyulur nefret.

Geçimim bozulmasın diyen anneye
Şeytana uydum diyen babaya ve nefsime uydum diyen sokaktaki şerefsiz sübyancılara
Çekin ellerinizi çocuklarımızdan
Arşı alem yıkılacak çığlıklarımızdan
Uzak durun kara belaları, defolun yıktığınız umutlarımızdan.

Kara yazgı derler adına yazgı değil
Sizin uydurmanız kılıfına, şeytana uydum
Nefsime yenildim... Be şerefsiz sen bu dünyaya piç olarak mı geldin!
Kara duvak giydirdiniz çocuklara zindan gibi kapkara

Bütün çocuklar cennete gider
Umutlar biter çareler biter ve en kıymetli değerler kaybolup gider
Kara gecelerde susmayan çığlıklar da
Kara perdeler kara duvaklarda
Keşke çocuklar sadece oyuncakları kırıldı diye ağlasa, sevinçten ağlasa keşke
Çocuklara zulüm edenin boynu altında kalsa.